Dag 1 Fietsreis naar de Noordkaap: Stavanger - Sand

Vandaag staan we vroeg op, want het vliegtuig naar Stavanger vertrekt al om 8h15. Op Schiphol treffen we de 22 andere deelnemers aan de fietsreis naar de Noordkaap, het noordelijkste puntje van Noorwegen. Na een vlucht van anderhalf uur komen we aan op het vliegveld van Stavanger, waar we onze fietskleren aantrekken en onze eerste Noorse kronen pinnen. Buiten staan al onze fietsen die de begeleiders Rienk en Jan in twee dagen met de bus hebben vervoerd vanuit Nederland naar Stavanger. Enigszins nerveus maken we de fietsen klaar voor vertrek, bang om iets te vergeten. Pedalen monteren, stuur vastzetten, bidons vullen en we kunnen vertrekken.

In het wiel van routemaker Klaas Herder en reisleider Pieter van Zijl rijden we vanaf het vliegveld naar Stavanger. Klaas heeft nog enkele weggetjes gevonden waaronder een steil klimmetje met een paar onverharde stukjes, die we zonder problemen nemen. Meer moeite kost het navigeren in het centrum van Stavanger, met een kruip-door-sluip-door-route die meer tijd in beslag neemt dan verwacht. De groep wordt ongeduldig. We moeten immers nog de boot halen naar Tau, die we tot onze verbijstering net voor onze neus zien vertrekken. Dat betekent drie kwartier wachten. Gelukkig schijnt de zon, al is de wind fris. Als troost kunnen we eten in een behaaglijk warme boot.

Vanaf Tau mogen we ons eigen tempo bepalen. Dat laten de snelle rijders zich geen twee keer zeggen, en weg zijn ze. Ik rij even met ze mee, maar laat ze op een lange helling lopen. Het is pas de eerste dag, en de reis duurt drie weken en bevat geen rustdagen. Verderop kom ik Roel Wierda tegen, die een foto maakt van het mooie uitzicht over het fjord. Samen rijden we naar Hjelmeland, waar we net de boot zien vertrekken. De twee snelste rijders zijn al op de boot, waaronder Hemke Kamstra, die in zes dagen vanuit Nederland naar Stavanger is gefietst. We maken er maar het beste van, en zoeken een bankje in de zon om op de anderen te wachten.

De boot naar Nesvik kent nauwelijks beschutting, waardoor het met de wind erg fris word. Alle fietsers trekken hun regenjas aan en zoeken een plekje uit de wind. Gelukkig mogen we in Nesvik ons gelijk warm trappen, met een pittig klimmetje. Ik rij samen met Roel het laatste stuk naar Sand, terwijl we elkaar wijzen op mooie uitzichten. Toch is het parkoers pittig, met enkele hellingen die lang doorlopen. Het wegdek is nat, terwijl de zon schijnt. Kennelijk hebben we geluk. Even verderop worden we alsnog overvallen door een fikse bui. Ik kijk waar ik kan schuilen, maar zie in de verte blauwe lucht. Dan maar doorrijden, en na vijf minuten is het weer droog. We hebben mazzel.

We komen aan in Sand. Het hotel is een mooi wit gebouw aan het water. We stallen onze fietsen in een schuur, brengen onze bagage naar de kamer en gaan douchen. Bij het diner blijkt één deelneemster te ontbreken: Quirine is nog niet aanwezig. Ze komt later binnen, enigszins ontstemd. Ze reed als laatste en raakte bergop de aansluiting met de fietsers voor haar kwijt. Daarbij wist ze ook niet zeker of ze wel op de juiste route zat. Ze vraagt de volgende ochtend bij het ontbijt of de langzaamste twee heren bij haar willen blijven, zodat ze niet opnieuw alleen komt te zitten. Roel van Dekken en Aart Frankfort zeggen toe dat ze haar zullen vergezellen.

Bekijk de rit op Strava

Foto's: Norbert Cuiper en Adrie Nillesen